Εισαγωγή και κείμενα Κατερίνα Περπινιώτη-Αγκαζίρ, μετάφραση David Connoly, Αθήνα 2006.

 Το ιστορικό των μύθων δεν είναι η μοναδική πηγή έμπνευσης για τον Εγγονόπουλο. Σχολαστικός και επιλεκτικός αναδιφητής των έργων τέχνης, τόσο του παρελθόντος όσο και της εποχής του, ο Εγγονόπουλος είχε στη διάθεσή του εκατοντάδες ερεθίσματα. [...] Ο ζωγραφικός κόσμος του Εγγονόπουλου, μέρος του οποίου συνιστούν και οι εικόνες που ακολουθούν, είναι μοναδικός και αναγνωρίσιμος, πλασμένος με εκρηκτικά χρώματα, όπου οι αισθησιακές, απρόσωπες φιγούρες του, με αινιγματική ακινησία ή (και) με ιερατικές χειρονομίες, τοποθετούνται συνήθως σε ανορθολογικά δομημένους χώρους, πλαισιωμένες από διάφορα ετερόκλητα αντικείμενα. Το παράλογο και ο ονειρικός χαρακτήρας της σουρεαλιστικής του γραφής παραπέμπουν σε συμβολικούς υπαινιγμούς οι οποίοι επιδέχονται πολλές ερμηνείες. [...] (Απόσπασμα από την εισαγωγή της έκδοσης)