Οι Τέχνες και τα γράμματα είναι ό,τι σημαντικότερο έχει να επιδείξει ένας τόπος και σε αυτόν τον τομέα η Ελλάδα ήταν πάντα μία χώρα με εκτόπισμα αντιστρόφως ανάλογο του μεγέθους της. Η επιστροφή των Ολυμπιακών Αγώνων στη χώρα που τους γέννησε ήταν μία αφορμή για να επαναξιολογήσουμε την ελληνική παρουσία στο διεθνή χάρτη. Κι ενώ η ευθύνη της διοργάνωσής τους είναι σχεδόν αποκλειστικά κρατική, θεωρώ ότι είναι ευθύνη όλων μας να εκμεταλλευτούμε αυτή την ευκαιρία και να δώσουμε στον πολιτισμό μας τη θέση που του αξίζει. [. . .] Ένα λεύκωμα για τους δημιουργούς του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού είναι ένα έργο διαχρονικό, μία προσφορά σ' εκείνους που είναι και σε εκείνους που θα ήθελαν να αισθάνονται Έλληνες. [. . .] Πολύ διαφορετικές μεταξύ τους και οι διακόσιες τέσσερις προσωπικότητες. Διαφορετικά και τα συναισθήματα που γεννούν. Υπάρχει όμως ένα που πιστεύω ότι διατρέχει όλο το λεύκωμα και αυτό είναι η συγκίνηση, καθώς περνώντας από το ένα πρόσωπο στο άλλο βλέπει κανείς πως η έμπνευση και το ταλέντο μεταλαμπαδεύονται από τη μία γενιά στην άλλη. Πως η Λυδία Κονιόρδου στέκεται δίπλα στην Άννα Συνοδινού, ο Λάππας δίπλα στο Ζογγολόπουλο, ο Κούρκουλος στον Σολομό, ο Νταλάρας στον Μπιθικώτση. Για μένα κάθε σελίδα αυτού του λευκώματος ήταν ένα κομμάτι Ελλάδα και όλο μαζί ένα ταξίδι στο παρόν και μία ματιά γεμάτη ελπίδα για το μέλλον μας. Εύχομαι να απολαύσετε κι εσείς το "ταξίδι". (Αντώνης Λυμπέρης) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)