Εκεί που καίει ο θαμμένος πόνος, συμβαίνει κάποιες φορές ο αθέατος αυτός πόνος να γίνει κραυγή, μια κραυγή μπορεί και συγγραφική, όπου ο νους, μέσα από τις λέξεις, αναζητάει την αναμέτρηση με τα θλιμμένα εικοσιτετράωρα. Στις σελίδες του παρόντος βιβλίου, αυτό γίνεται φανερό στην περίπτωση του Ρώσου αντιφρονούντα, νομπελίστα συγγραφέα, Αλεξάντρ Σολζενίτσιν, ο οποίος, στο φοβερό σκοτάδι της δοκιμασίας του, σ` ένα από τα απάνθρωπα γκούλαγκ της τότε Σοβιετικής Ένωσης, έγραφε ακόμη και στους πέτρινους τοίχους του. Έτσι προστάτευε τη βασανισμένη του ύπαρξη με το μόνο πράγμα που οι δεσμοφύλακές του δεν μπόρεσαν ή δεν θέλησαν να του στερήσουν, όπως εξομολογήθηκε μετά την κατάρρευση του καθεστώτος. Μέσα από τις σελίδες του παρόντος βιβλίου, ο αναγνώστης πραγματοποιεί ένα νοερό ταξίδι στη Ρωσία, την οποία θα γνωρίσει γεωγραφικά, ιστορικά, πολιτικά, πολιτιστικά και θα γοητευτεί από το μεγαλείο και τους μοναδικούς θησαυρούς αυτής της χώρας.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]