Βλέποντας και πάλι τα σύννεφα της βίας να απειλούν την ειρήνη και την ελευθερία των ανθρώπων, ο Σαµουέλ Πιζάρ παραθέτει τις φρικτές του αναμνήσεις από τα ναζιστικά στρατόπεδα θανάτου και προειδοποιεί: «Έζησα το μέλλον που έρχεται». Παράλληλα, αναλύει τη σημερινή πραγματικότητα στα πλαίσια της διεθνούς πολιτικής. Την παρουσιάζει ολόγυμνη, ωμή, όπως προσδιορίζεται από τα μεγάλα συμφέροντα, τα πάθη και τα μίση, απαλλαγμένη από την τυπικότητα των ψυχρών διπλωματικών, οικονομολογικών και κυβερνητικών δηλώσεων. Το Αίμα της Ελπίδας μιλάει για την κόλαση του ναζισμού, για τον αγώνα της επιβίωσης. για το θρίαμβο της ζωής, για την αποκατάσταση της παγκόσμιος ειρήνης, Η ζωή του συγγραφέα υπήρξε μια οδύσσεια, γνήσιος καρπός του αιώνα μας, γεμάτη από αίμα αλλά και ελπίδα. Μέσα στο χάος και τη σύγχυση της εποχής μας, ο Σαμουέλ Πιζάρ τολμάει να ορθώνει την κραυγή του θάρρους και της ανθρωπιάς.