Αποτελεί κοινή πλέον διαπίστωση ότι μεγάλο μέρος των λειτουργικών προβλημάτων στις εκπαιδευτικές μονάδες της χώρας μας οφείλονται στο υποτυπώδες επιστημονικό επίπεδο το οποίο χαρακτηρίζει τη διοίκηση της εκπαίδευσης. Άλλωστε, πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι η σχολική διοίκηση που ασκείται σήμερα είναι εμπειρικού χαρακτήρα. Ο διευθυντής σχολικής μονάδας, για παράδειγμα, αναλαμβάνει διοικητικά καθήκοντα χωρίς προηγούμενη κατάρτιση. Επομένως εργάζεται εμπειρικά ή μιμείται διευθυντές που γνώρισε στο παρελθόν στα διάφορα ελληνικά σχολεία, οι οποίοι επίσης εργάστηκαν εμπειρικά. Με τη διατήρηση αυτής της «διοικητικής παράδοσης» αγνοούνται πεισματικά οι αρχές του σύγχρονου management, που διατυπώθηκαν κατά τη διάρκεια του προηγούμενου αιώνα. Απώτερη επιδίωξη του παρόντος βιβλίου είναι να δώσει στα μέλη της σχολικής κοινότητας την πληροφόρηση για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να αντιμετωπίζουν ορθολογικά τα διάφορα ζητήματα του σχολείου τους και τα μελλοντικά ηγετικά στελέχη της εκπαίδευσης τις απαραίτητες γνώσεις ώστε να ασκήσουν αποτελεσματικά τα διοικητικά τους καθήκοντα.