Ο Ζαν Κλοντ Καριέρ γεννήθηκε το 1931 και μέχρι σήμερα έχει γράψει πάνω από πενήντα σενά­ρια ταινιών. Έγραψε δεκαπέντε θεατρικά έργα, τα περισσότερα μαζί με τον Πίτερ Μπρουκ. Είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων (μυθιστορημάτων, ανθολογιών, δοκιμίων). Το 1988 έγραψε το έργο «Διάλογοι πάνω στο Αόρα­το», με τη συνεργασία του Ζαν Οντούζ και του Μισέλ Κασέ.

Στα 1985, μετά από έντεκα χρόνια δουλειάς, ο Πίτερ Μπρουκ κι ο Ζαν Κλοντ Καριέρ παρουσίασαν στο Φεστιβάλ της Αβινιόν μια θεατρική βερσιόν της «Μα- χαμπαράτα», του τεράστιου αυτού επικού ποιήματος που γράφτηκε τον 4ο ή 5ο π.Χ. αιώνα και συγκεντρώνει τους μύθους, τις περιπέτειες, τις δοξασίες πάνω στα οποία βασίζεται η ινδική κουλτούρα. Μετά τον εξαιρετικό θρίαμβο του θεατρικού έργου (που κράτησε πάνω από εννιά ώρες), γυρίστηκε από τους ίδιους μια ταινία, βασισμένη σε ένα σενάριο που χρειάστηκε να φτιαχτεί από την αρχή, και ακολούθησε μια τηλεοπτική «Μαχαμπαράτα» διάρκειας έξι ωρια­ίων επεισοδίων.

Σήμερα σας παρουσιάζουμε το μυθιστόρημα της «Μαχαμπαράτα». Ο Ζαν Κλοντ Καριέρ έγραψε ένα κείμενο απλό, γλαφυρό, βασισμένο πάνω στη ροή της ιστορίας, χωρίς να χάνεται κανένα από τα διαφορετικά επίπεδα πάνω στα οποία κινούνται οι ήρωες, και πρόσθεσε μερικά επεισόδια, λεπτομέρειες ή σχό­λια διευκρινιστικά, που κρίθηκε ότι θα ήταν απαραίτητα στη θεατρική και κινη­ματογραφική παρουσίαση του έργου.

Μια παλιά ινδική παροιμία λέει: «Όλα όσα βρίσκονται στη “Μαχαμπαράτα” αποτελούν ένα μέρος. Αυτά που δεν υπάρχουν, δεν αποτελούν κανένα μέρος». Μέσα στη «Μαχαμπαράτα» βλέπει κανείς τον τρόμο, τη βία των ανθρώπων, τα μυστήρια και τα καπρίτσια του πεπρωμένου. Μιλά για έναν ανήσυχο βασιλιά, για δαίμονες-μάγους, για πανώριες γυναίκες που κανείς δεν μπορεί να τους αν­τισταθεί, για πολεμιστές με υπερφυσικές δυνάμεις, για ήρωες, πανούργους τυ­χοδιώκτες και θεούς. Παρουσιάζει τον Κρίσνα, τον παράξενο και χαμογελα­στό, σε ένα ρόλο που δεν είναι αρκετά ευδιάκριτος σε όλα τα μάτια. Αλλά το βα­σικό στοιχείο της ιστορίας είναι η μόνιμη απειλή και κάποια ερωτήματα που επαναλαμβάνονται διαρκώς: Θα καταστραφεί τούτος ο κόσμος; Όλα προμη­νύουν την καταστροφή του. Από πού πηγάζει η ανάγκη αυτού του αφανισμού; Θα μπορέσει κανείς να τον αποτρέψει;