Κοιτούσε από το παραθύρι τα χρόνια που περνούσαν ζώντας μεσ' απ' τις ζωές των άλλων. . . Και άντεχε. Λαχταρούσε υπομονετικά με μια ολάνοιχτη αγκαλιά τη χαρά που 'χε δικαίωμα να ζήσει. . . Και περίμενε. Περίμενε τη μονάκριβη στιγμή του χθες να ξαναβρεί τον άντρα που αγάπησε. . . Και ονειρευόταν. Αποφάσισε χωρίς διαμαρτυρίες και παράπονο να φύγει. . .