Η παρούσα μεταγραφή, που δίδεται στη δημοσιότητα εβδομήντα ολόκληρα χρόνια μετά την πρώτη της έκδοση, σε αυτοτελή πλέον και πλήρη μορφή, επιλέχθηκε για μια πολύ συγκεκριμένη της αρετή: την ελκυστικότητά της ως αναγνώσματος για ένα ευρύ κοινό. Θα μπορούσε ν' αναρωτηθεί κανείς αν η αρετή αυτή απασχόλησε ποτέ ως κύριο αίτημα τις μεταγραφικές πρωτοβουλίες που σημειώθηκαν κατά τον εικοστό αιώνα γύρω στο ομηρικό κείμενο -πρωτοβουλίες που διακρίνονταν κατά το πλείστον από γενναιόφρονα φιλοδοξία (όπως βεβαίως και η, εν εξελίξει στις μέρες μας, του Δ.Ν. Μαρωνίτη). Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι περισσότεροι μεταγραφείς προεξοφλούσαν ως δεδομένη κάποιου τύπου ελκυστικότητα στις ίδιες τις μορφές που διάλεγαν (μέτρα, γλωσσικά ιδιώματα, την πρόζα) και ότι οπωσδήποτε ήταν μέσα στις προθέσεις και τους πόθους τους η μεγαλύτερη δυνατή διάδοση του έργου τους σ' ένα σύγχρονο κοινό. [...]